Wycieczka do Zielonej Góry
23.03.2019.

Kędzierzyn - Wrocław - Zielona Góra - Wrocław - Kędzierzyn

Bilet:

• Mini Regio Karnet

Relacja:

Za cel kolejnego wyjazdu obraliśmy sobie z Kasią stolicę województwa lubuskiego czyli Zieloną Górę. Wyruszamy pierwszym regio Kędzierzyn-Wrocław. Część podróży przesypiamy. We Wrocławiu chwila czasu i kontynuujemy podróż regio do Zielonej Góry:

Na Nadodrzance ostały się Przewozy Regionalne, dzięki czemu cały nasz wyjazd możemy zrealizować na Mini Regio Karnetach. Podróż spokojna i po 10:00 meldujemy się w Zielonej Górze, na ślepym peronie położonym na prawo od budynku dworca:

Na stacji trwa remont. Szynobus do Gorzowa Wielkopolskiego oczekuje również na dalszym peronie ale zupełnie po przeciwnej stronie, więc w przypadku takiej przesiadki dystans do pokonania jest dość spory. Przed dworcem znajduje się lokomotywka oraz pomnik Matki Sybiraczki:

Kierujemy się w stronę centrum i starówki. Trasę zwiedzania będą nam wyznaczać rozmieszczone po całym centrum figurki bachusików (analogicznie jak krasnale we Wrocławiu, króliki w Gnieźnie czy w niedalekiej przyszłości koziołki w naszym mieście). Docieramy na niewielki plac z pomnikiem Solidarności:

Obok znajdujemy pierwszego bachusika: Makusynus Cudakus Wspaniały:

Zaraz obok miał być kolejny: Silvanius, ale jest akurat w remoncie więc został po nim tylko sterczący kikut:

Kierując się dalej w stronę rynku docieramy na Plac Bohaterów Westerplatte:

Znajdujemy tu Nieruchomixa:

Oraz Obserwatikusa Młodzieńczego:

Od tego miejsca zaczyna się zielonogórski deptak:

Przemieszczamy się powoli i uważnie rozglądamy ponieważ zagęszczenie bachusików w tym rejonie jest duże. Kolejne spotykane przez nas to Syndromus Downus:

Kredytus:

Magikus Zamiennikus:

Pomaguś:

Questina:

Yorickus:

Aldemedus:

Jest tez kilka rzeźba Klemensa Felchnerowskiego:

Oraz Andrzeja Huszczy:

Na skrzyżowaniu 2 deptaków na środku starówki mamy największego dużego Bachusa , który nie ma żadnego dodatkowego imienia:

Idąc dalej w stronę rynku czekają na nas Brukus:

Oraz Skrybikus Młodszy:

Zielonogórska starówka w ciepłe słoneczne przedpołudnie jest bardzo przyjemna:

Kolejne bachusiki, które spotykamy to Beczkus:

Polporek:

Oraz Informatikus Ekonomikus:

Docieramy na Rynek, którego centralną część zajmuje budynek ratusza:

Jest również szyba pod którą znajdują się zabytkowe ruiny, w którą zagląda Ciekawek:

Pod szybą natomiast powinien znajdować się bachusik Śpioch, ale ciężko go dostrzec. Obchodząc rynek dookoła trafiamy na restaurację i winiarnię Bachus, do której beczkę toczy Pędzibeczek:

Nieopodal autobus ujeżdża MZK-us:

Świnkę skarbonkę ciągnie z kolei na sznurku Skarboniusz:

Zaglądamy również do księgarni oraz do informacji turystycznej w ratuszu, w której można nabyć m.in. papierową mapę z zaznaczonymi wszystkimi bachusikami. Przy wejściu do informacji stoi Partnerus Turistikus:

Na Rynku znajduje się również market Biedronka, jednak wkomponowany jest tak, że nie oszpeca go. Kontynuujemy zwiedzanie starówki wchodząc w jedną z ulic, a tam kolejne zatrzęsienie bachusików: Transportikus:

Canishubertikus:

Hubertikus:

Artemida:

Sokolnicus:

RODuś Ogrodnikus:

Niektóre uliczki starówki są bardzo wąskie:

W jednej z uliczek trafiamy na klubokawiarnię Czar PRL-u:

Gdzieś w jej wnętrzu znajduje się bachusik Clubikus, ale o tej porze klubokawiarnia jest nieczynna. Idąc dalej prawie przegapiamy Odpadka, który znajduje się wysoko na jednej ze ścian murowanej wieży:

Przy piekarni wita nas z kolei Rzepikus Rogalikus:

Podchodzimy również pod rektorat Uniwersytetu Zielonogórskiego, przy którym siedzi Uzetikus:

Na skraju starówki znajduje się Centrum Nauki Keplera i Planetarium Wenus – niewielki czerwony budynek:

Są też inne budynki i obiekty w różnych częściach starówki, na których warto odrobinę dłużej zatrzymać wzrok:

Przechodzimy na drugą stronę ruchliwej ulicy pod siedzibę zielonogórskiego ZNP, tylko po to aby do naszej bachusikowej kolekcji dorzucić Belferusa Zenepusa:

Powracamy na starówkę i wąską uliczką (z długim murem z graffiti) kierujemy się na plac przy budynku Sądu Okręgowego, przy którym robimy sobie chwilę przerwy:

Następnie schodzimy w dół szerokimi schodami, przy których siedzi sobie PCKiusz:

Spacerując kolejnymi uliczkami spotykamy Czasusia:

Oraz Expertusa:

Specjalnie podeszliśmy pod remizę strażacką, aby sfotografować Strażakusa, ale nie udało nam się go odnaleźć. Docieramy na Plac Powstańców Wielkopolskich, na którym znajduje się kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej:

Jego kolorystyka trochę kojarzy się z budyneczkami w portowej dzielnicy Ustki nad Bałtykiem. Jest tutaj również pomnik Św. Urbana, który jest patronem Zielonej Góry:

A także bachusik Piloticus:

Oraz Meloman znajdujący się w budynku Filharmonii Zielonogórskiej, przed którą znajdują się murowane ławeczki rozmieszczone w taki sposób, że tworzą mini amfiteatr umożliwiający oglądanie występu odbywającego się przed budynkiem filharmonii:

Powinny tu być jeszcze Ciepłolubikus i Wiertikus Mocarny, ale akurat są w renowacji. Jest natomiast pomnik Dobosza Powstania Wielkopolskiego:

Zaliczamy jeszcze teraz drugą część deptaka, który doprowadzi nas do zielonogórskiej palmiarni:

Tutaj spotykamy jeszcze Jubilerusa:

ZLOPikusa:

Oraz Winolubikusa:

Przed palmiarnią znajduje się spory teren rekreacyjny z ławeczkami i leżaczkami, gdzie można wypocząć, a także duży napis I LOVE ZIELONA, przy którym robimy sobie zdjęcia:

Przed wejściem do palmiarni (przy kulistej fontannie) oczywiście obowiązkowo musi stać bachusik: Palmix:

Wstęp do palmiarni jest bezpłatny. Ma ona kilka poziomów między którymi możemy przemieszczać się windą lub schodami. Jest tutaj bardzo duszno i parno, więc zwiedzamy bardzo szybko, bo ciężko wytrzymać:

Na najniższym poziomie znajduje się restauracja, jednak spożywanie posiłków takich warunkach jest moim zdaniem średnio przyjemne. Oprócz roślin w palmiarni są także akwaria z rybkami i stawik z żółwiami:

Powracamy na starówkę i zachodzimy do Biedronki, aby kupić prowiant na drogę powrotną. Na dworzec powracamy nieco inną drogą, aby sfotografować jeszcze bachusiki. Najpierw Degustikus znajdujący się na ławce, na której akurat w momencie naszego przyjścia siedział sobie prawdziwy żul:

Następnie Naftikus znajdujący się przed budynkiem PGNiG:

Jest tutaj również pomnik Ignacego Łukasiewicza:

Niestety czas nas goni, więc nie zdążymy zajść już na jedną z sąsiednich ulic, gdzie powinniśmy spotkać jeszcze Wiatrakusa. Po przybyciu na dworzec udajemy się na peron 2 zadbanym tunelem:

Tam podstawione są już szynobus do Görlitz oraz klasyczny skajowy kibelek, którym pojedziemy do Wrocławia. Przed odjazdem kilka zdjęć:

Podróż przebiega bez żadnych przygód. We Wrocławiu przesiadka na kolejne regio, którym docieramy do domu. Zielona Góra dała się nam poznać jako ładne i przyjemne miasto, do którego warto się wybrać.